Główną przyczynę zaburzeń integracji sensorycznej stanowią problemy z przetwarzaniem sensorycznym. Występują one w sytuacji, gdy układ nerwowy w niewłaściwy sposób odbiera, organizuje i reaguje (ruchowo bądź emocjonalnie) na bodźce sensoryczne w obrębie tzw. oun, czyli ośrodkowego układu nerwowego. Przyczyną opisanych dysfunkcji nie są uszkodzenia narządów zmysłów, a nieprawidłowości w sferze przetwarzania bodźców sensorycznych.
czym jest SI ?
Procesy związane z integracją sensoryczną kształtują się zazwyczaj do chwili ukończenia 7 – 8 roku życia. Warto pamiętać, że na ich ostateczny poziom wpływ ma szereg różnorodnych czynników. Skupmy się jednak na zasadniczych przyczynach powstania zaburzeń SI, do których zaliczyć możemy:
- poważne infekcje u ciężarnych kobiet, zażywanie narkotyków i alkoholu, palenie artykułów tytoniowych, powikłania w okresie ciąży, zagrożenie poronieniem, nadciśnienie tętnicze, toksoplazmoza, silny stres, nieleczona cukrzyca, urazy mechaniczne – okres prenatalny,
- powikłania okołoporodowe, przedwczesny poród – niecałkowite ukształtowanie układu nerwowego, poród pośladkowy, poród spóźniony (przedłużający się) lub wywoływany, cesarskie cięcie, owinięcie się pępowiny wokół szyi dziecka, niedotlenienie, łożysko przodujące okres okołoporodowy.
- nieprawidłowy rozwój psychoruchowy, ciężkie choroby powodujące unieruchomienie dziecka, uwarunkowania genetyczne – kolejne fazy życia.
Za inne determinanty zaburzeń procesów SI uznajemy, m.in.:
- ograniczenie ilości ruchu,
- poświęcanie zbyt dużej ilości czasu na oglądanie telewizji czy korzystanie z komputera,
- wyręczanie pociechy w czynnościach samoobsługowych – typu ubieranie lub wiązanie butów; tego typu nadopiekuńczość może wywołać wiele poważnych konsekwencji, w tym problemy z koordynacją i sprawnością ruchową, utrzymaniem równowagi czy odczuwaniem i schematem ciała (co wywołać może trudności w nauce czy zabawie).
Właściwy rozwój dziecka wymaga ścisłej korelacji i wzajemnego oddziaływania na siebie ruchu, odbioru oraz przetwarzania bodźców zmysłowych. Samodzielne i różnorodne aktywności podejmowane przez dziecko to najlepsza droga do zrozumienia otaczającego nas świata.